ผมเผ้าเงางาม

     ทรงผมในสมัยรัชกาลที่เจ็ด ผู้หญิงนิยมดัดผมมากขึ้น อุปกรณ์คือคีมร้อน เอาไปเผาในเตาอั้งโล่ให้ร้อน แล้วหนีบผมโดยนาบกับใบตองก่อนเพื่อไม่ให้ผมไหม้ ทำให้ผมหยิกเป็นลอน และคีมเย็น ใช้ม้วนผมตั้งแต่ก่อนนอนจนรุ่งเช้า ต่อมาเริ่มมีร้านดัดผม มีการใช้น้ำยาเคมีดัดผม แชมพูสระผมและน้ำมันใส่ผมก็เริ่มมีผู้นำเข้าจากต่างประเทศ เช่น น้ำมันใส่ผมยี่ห้อแฮร์ครีมโกเมศ วีนัสแฮร์โทนิค ทางตะวันตกอาจใช้น้ำมัน เช่นน้ำมันมะกอกใส่ผม

     วัฒนธรรมการใช้เครื่องสำอางของสยาม เป็นส่วนหนึ่งของความงดงามในอดีตกาลที่ยังคงสืบทอดมาสู่คนรุ่นปัจจุบันแม้จะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา แต่ก็หวังว่าหญิงไทยจะช่วยกันรักษาสิ่งดีงามเอาไว้ให้คงอยู่กับประเทศไทยต่อไป