ก่อนที่จะมีการจัดตลาดทุเรียนของจังหวัดนนทบุรี ชาวสวนทุเรียนเมืองนนทบุรีจะนำเอาทุเรียนไปขายที่ตลาดทุเรียนบางลำพู ตลาดทุเรียนบางลำพู จึงเป็นแหล่งจำหน่ายทุเรียนที่ใหญ่ที่สุดในอดีต และทุเรียนส่วนใหญ่ที่นำมาจำหน่ายที่ตลาดทุเรียนบางลำพูเป็นทุเรียนที่มาจากสวนของชาวเมืองนนทบุรี ตลาดทุเรียนบางลำพูตั้งอยู่ใกล้ปากคลองบางลำพูฝั่งใต้ใกล้ถนนพระสุเมรุและตลาดยอด และอยู่คนละฝั่งคลองตรงข้ามตลาดนานา คุณยายอรุณศรี รัชไชยบุญ เกิดเมื่อ พ.ศ. 2464 มาอยู่บางลำพูตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ได้บอกเล่าเกี่ยวกับตลาดทุเรียนไว้ในหนังสือพิมพ์ชาวบางลำพู ของประชาคมบางลำพู ตอนหนึ่งว่า
“...ในหน้าทุเรียน ทุเรียนจะมาขึ้นที่คลองบางลำพู โดยขนมาจากเมืองนนท์ เขาเอาไม้ระแนงมากั้นเป็นคอกกว้างยาวประมาณ 2 เมตร ทุเรียนจะตั้งเป็นกองๆ สมัยนั้นมีแต่ทุเรียนนนท์ และบางยี่ขัน ทุเรียนเมืองจันท์ยังไม่มี ทุเรียนที่แพงที่สุดจะเป็นทุเรียนก้านยาว ลูกละ 1-10 บาท อีลวงเป็นทุเรียนชั้นต่ำ ลูกละไม่ถึง 1 สตางค์”
ม.ล.ประพิม อิศรเสนาผู้อาวุโสแห่งตรอกไก่แจ้และคุณท้วม ทรนง ศิลปินตลกอาวุโส ได้เล่าถึงตลาดทุเรียนบางลำพู ในงานเสวนาตั้นกล้าวัฒนธรรมประชาคมบางลำพู เมื่อ พ.ศ. 2543 ที่สวนสันติชัยปราการว่า ชาวสวนจากคลองบางกอกน้อย แถบบางขุนนนท์ บางขุนศรี และนนทบุรี จะนำผลไม้นานาชนิดจากสวนของตน ลงเรือล่องมาตามคลองบางกอกน้อย เข้าสู่ปากคลองบางลำพู ตรงป้อมพระสุเมรุ มาที่ตลาดทุเรียนที่ตั้งอยู่เชิงสะพานนรรัตน์สถานฝั่งใต้ ... โดยจะขายผลไม้ต่างๆ โดยเฉพาะทุเรียนจะวางเป็นขายเป็นกองใหญ่ แล้วให้พ่อค้ามาซื้อตีราคาเหมาทั้งกอง เรียกว่า "ตีกอง" แล้วนำไปขายปลีกทั่วพระนครในภายหลัง
ตลาดแก้ว ตลาดขวัญ เป็นตลาดผลไม้เก่าแก่ในอดีตของจังหวัดนนทบุรีที่มีมาตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนต้น ด้วยความที่เป็นแหล่งการค้าที่สำคัญ ใน พ.ศ. 2458 ทางราชการจึงยกฐานะชุมชนตลาดขวัญ เป็นเมืองนนทบุรี ตลาดผลไม้เก่าแก่ของจังหวัดนนทบุรีมีอยู่ในชุมชนชาวสวน มีอยู่ 4 แห่ง คือ ปากคลองบางเขน ปากคลองบางกรวยตรงวัดชลอ ปากคลอง บางราวนก และปากคลองบางใหญ่ ดังปรากฏในหนังสือรายงานของพระกรุงศรีบุรีรักษ์ ผู้ว่าราชการเมืองนนทบุรี ที่รายงานต่ออำมาตย์เอกเจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) เสนาบดีกระทรงพระนครบาล เมื่อ พ.ศ. 2458 ว่า
“…ตลาดขายของสวนนั้น มีอยู่ 4 แห่ง 1 ปากคลองบางเขน ของสวนที่ออกจากคลองบางเขน บางตะนาวศรี บางแพรก และบางอื่นๆ ไปรวมขายที่นั่น 2 ปากคลองบางกรวย ตรงวัดชลอ ของสวนในแถวบางขนุน บางขุนกอง บางศรีเมือง บางสีทอง บางกรวย มาขายที่นั่น 3 ปากคลองบางราวนก บางคูเวียง ของสวนในคลองบางราวนก บางคูเวียง มารวมขายที่นั่น 4 ปากคลองบางใหญ่ ของสวนในคลองบางใหญ่ บางเลน บางรักน้อย บางรักใหญ่ ไปขายที่นั่น ตลาดสวนติดเวลาเช้าเวลาเดียว สายหน่อยเลิกหมด...”
ตลาดทุเรียนเมืองนนท์ มีขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. 2490 ตั้งแต่มีการตัดถนนกรุงเทพฯ – นนทบุรี ผู้คนเดินทางด้วยรถยนต์มาซื้อทุเรียนเมืองนนท์กันมาก ประกอบกับมีการสร้างตลาดเทศบาลเมืองนนทบุรี การค้าขายผลไม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งทุเรียนจึงเริ่มมีขึ้นที่ตลาดเทศบาลเมืองนนทบุรี โดยเมื่อถึงช่วงหน้าทุเรียน ระหว่างเดือนเมษายน ถึง เดือนมิถุนายน จะมีชาวสวนจังหวัดนนทบุรีนำผลไม้ต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทุเรียนมาขายที่ตลาดแห่งนี้ จึงเกิดเป็นตลาดทุเรียนที่ใหญ่ที่สุด คือตลาดทุเรียนเมืองนนท์ที่อยู่ในเขตเทศบาลเมืองนนทบุรี ตลาดแห่งนี้เป็นตลาดชั่วคราวมีเฉพาะช่วงเวลาหน้าทุเรียนเท่านั้น ตลาดจะเริ่มตั้งแต่บริเวณถนนริมแม่น้ำเจ้าพระยาหน้าศาลากลางจังหวัดนนทบุรีหลังเดิม ต่อเนื่องไปตามถนนประชาราษฎร์ ต่อเนื่องไปถึงตลาดสดเทศบาลนครนนทบุรี ถึงสามแยกศรีพรสวรรค์ รวมระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร ผู้ค้าบางรายจะลอยเรือขายบริเวณริ่มแม่น้ำหน้าศาลากลางจังหวัดนนทบุรีหลังเดิม ตลาดทุเรียนเริ่มค้าขายตั้งแต่เช้าตรู่ถึงเวลาค่ำ
นอกจากการค้าขายทุเรียนแล้ว ยังมีการจัดงานประกวดผลไม้จังหวัดนนทบุรีขึ้นด้วย โดยกำหนดจัดช่วงปลายเดือนพฤษภาคม ถึงเดือนมิถุนายน สำหรับทุเรียนที่ส่งเข้าประกวดกำหนดไว้ 2 พันธุ์ ได้แก่ พันธุ์ก้านยาว และพันธุ์กบ
ทุเรียนที่ปลูกในพื้นที่จังหวัดนนทบุรีจะเรียกว่า ทุเรียนใน และทุเรียนที่มีผู้นำพันธุ์จากทุเรียนเมืองนนท์ ไปปลูกยังจังหวัดอื่นๆ จะเรียกว่า ทุเรียนนอก รสชาติของทุเรียนนอกรสชาติจะสู้ทุเรียนในไม่ได้ และราคาของทุเรียนนอกมีราคาต่ำกว่าทุเรียนใน ที่ตลาดทุเรียนเมืองนนท์นอกจากทุเรียนในแล้วยังมีการนำเอาทุเรียนนอกมาขายด้วย จึงทำให้ผู้ซื้อเกิดความสับสนและทำให้ชื่อเสียงของทุเรียนเมืองนนท์เสียหายไปด้วย ทางจังหวัดนนทบุรีจึงพยายามหาทางป้องกัน โดยได้ออกข้อบังคับของจังหวัดนนทบุรี ห้ามนำทุเรียนนอกมาจำหน่ายที่ตลาดทุเรียนเมืองนนท์ และจัดสถานที่จำหน่ายให้แก่เจ้าของสวนโดยเฉพาะ โดยกำหนดให้บริเวณริมน้ำหน้าศาลากลางจังหวัดนนทบุรีหลังเดิมเป็นที่จำหน่ายทุเรียนของเกษตรกรชาวสวนและของสหกรณ์การเกษตร กลุ่มเกษตรกรชาวสวนในจังหวัดนนทบุรี จะมีป้ายแสดงว่าเป็นชาวสวนจากตำบลใดในจังหวัดนนทบุรี ห้ามผู้ที่ไม่ได้เป็นชาวสวนนนท์นำทุเรียนมาจำหน่ายบริเวณที่กำหนดไว้โดยเฉพาะสำหรับชาวสวนนนท์แห่งนี้
การซื้อขายทุเรียนในสมัยก่อนจะซื้อขายกันเป็นลูกไม่ชั่งน้ำหนัก ทุเรียนพันธุ์หนักหรือทุเรียนพันธุ์ดี เช่น ก้านยาว กำปั่น กบ ชะนี จะถูกจัดวางในกระจาดสวยงาม ไม่กองเป็นกองๆ จะขายเป็นผลและไม่มีการชั่งน้ำหนัก ส่วนทุเรียนพันธุ์เบา เช่น ลวง กะดม จะขายเหมาเป็นเข่งหรือหลัวเพราะราคาถูก ใช้สำหรับทำน้ำกะทิ
วิธีหนึ่งที่เป็นสิ่งแสดงความเป็นทุเรียนเมืองนนท์คือ การรักษาก้านทุเรียนไม่ให้หลุดจากปลิง ผู้ค้าจะใช้ใบตองทำเป็นทรงกระบอกครอบก้านทุเรียนไว้และดูแลอย่างดี ไม่ให้ก้านทุเรียนหลุดจากปลิง หรือข้อต่อของขั้วทุเรียนกับก้านทุเรียน ถ้าหลุดทุเรียนผลนั้นราคาจะตกทันที
