ในวันพฤหัสบดีที่ 18 ตุลาคม พุทธศักราช 2499
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จออก ณ พระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย
พระบรมมหาราชวัง มีพระราชดำรัสต่อพระบรมวงศานุวงศ์ ข้าทูล-
ละอองธุลีพระบาท และคณะทูตานุทูต ทรงแถลงถึงพระราชดำริที่จะ
เสด็จออกทรงพระผนวช โดยมีใจความสำคัญว่า
"...โดยที่พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติไทย
อีกทั้งทรงศรัทธาเชื่อมั่นว่าเป็นศาสนาที่ดีศาสนาหนึ่ง เนื่องด้วยใน
บรรดาสัจธรรมคำสั่งสอนอันชอบด้วยเหตุผล และทรงเคยมีพระราช
ดำริอยู่ว่า หากโอกาสอำนวยก็ควรจักได้เสด็จออกทรงพระผนวช
สักเวลาหนึ่งตามพระราชประเพณี ซึ่งจักเป็นการสนองพระเดช
พระคุณพระราชบูรพการีตามคตินิยมด้วย และนับแต่ได้ทรงครองราชย์
สืบสัตติวงศ์ต่อจากสมเด็จพระเชษฐาธิราช ก็ล่วงมากว่าสิบปีแล้ว
จึงทรงเห็นว่าน่าจะถึงเวลาที่ควรจะทำตามความที่ตั้งพระราชหฤทัย
ไว้นั้นแล้วเป็นประการหนึ่ง
อนึ่ง การที่องค์สมเด็จพระวชิรญาณวงศ์ สมเด็จ
พระสังฆราช หายประชวรมาได้ในคราวประชวรครั้งหลังนี้ ก่อให้เกิด
ความปลื้มปิติยินดีแก่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยิ่งนัก จึงทรง
คำนึงว่า ถ้าในการเสด็จออกทรงพระผนวชของพระองค์ได้มีองค์สมเด็จ
พระสังฆราชเป็นพระอุปัชฌาย์แล้ว ก็จักเป็นการแสดงออกซึ่งความ
ศรัทธาเคารพที่ทรงมีต่อสมเด็จพระสังฆราชได้อย่างเหมาะสม จึงได้
ตกลงพระราชหฤทัยที่จะเสด็จออกบรรพชาอุปสมบทในวันที่ 22
ตุลาคม พุทธศักราช 2499 .."
เมื่อมีพระราชดำรัสจบแล้ว แตรวงบรรเลงเพลง
สรรเสริญพระบารมี ราษฎรทั้งหลายที่มาเผ้าฯ ต่างเปล่งเสียงไชโย
กึกก้องแสดงความปิติยินดีในพระราชศรัทธา
 |
 |
 |
