กัณฑ์ที่ 3 ทานกัณฑ์ (พระเวสสันดรทรงแจกมหาสัตสดกทาน คือ การแจก ทานครั้งยิ่งใหญ่)           พระเจ้ากรุงสัญชัยจำต้องเนรเทศพระราชโอรสด้วยเสียพระทัย  พระนางผุสดีทูล ขออภัยโทษก็มิเป็นผลสำเร็จ พระเวสสันดรทูลลาพระมารดาพระบิดาและขอบริจาคทาน ให้พิธีสัตตสตกมหาทาน คือช้าง ม้า โคนม รถม้า ทาสและทาสีอย่างละ ๗๐๐ บริจาคให้ คนทั่วไป(สัตตสดกมหาทานนั้น คือ  การให้ทานครั้งยิ่งใหญ่  ได้แก่ ช้าง ๗๐๐ เชือก ม้า๗๐๐ ตัว โคนม ๗๐๐ ตัว รถม้า ๗๐๐ คัน นารี ๗๐๐ นางทาส ๗๐๐ คน ทาสี ๗๐๐ คน ผ้าอาภรณ์  ๗๐๐ ชิ้น)           พระเวสสันดรเสด็จออกจากนครโดยมีพระนางมัทรีพาพระโอรสและพระธิดาตาม เสด็จออกป่าด้วยมิทรงยอมอยู่ในวังแม้พระเวสสันดรจะยับยั้งห้ามปราม ระหว่างทางที่ เสด็จขึ้นราชรถทองไปนั้น มีพราหมณ์วิ่งมาทูลขอม้าบ้าง ขอราชรถบ้างพระเวสสันดรก็ยก ให้ทั้งสิ้นในที่สุดจึงต้องทรงอุ้มพระโอรสและพระธิดาเสด็จเข้าป่าไป