ในสมัยโบราณ  " เอื้องแซะ "  เป็นเครื่องสักการะชั้นสูง  เป็นเครื่องบรรณาการอย่างหนึ่งที่ชาว  " ละวะ " (ละว้า)  ที่อาศัยอยู่ในป่าแถบเชียงใหม่  เชียงราย  แม่ฮ่องสอน  จะต้องนำส่งถวายแต่เจ้ามหาชีวิต  " เมืองเชียงใหม่ "  หรือกษัตริย์ผู้ครองล้านนาแทนการเกณฑ์แรงงาน  เป็นของสูงค่าจากผืนป่าสู่คุ้มหลวงแลหอคำ  จัดเป็นไม้ตระกูลหวายดอกบานในช่วงเดือนพฤศจิกายน ข เดือนมีนาคม  ดอกมีกลิ่นหอม  กลีบดอกมีสีขาว  เมื่อบานแล้วนานวันจะกลายเป็นสีแสดแกมเหลือง  เมื่อพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จประพาสนครเชียงใหม่  ชนเผ่าละวะ  ได้ทูลเกล้า ฯ ถวายดอกเอื้องแซะ  ยาเส้น  กล้องไม้ไผ่  ขิง  และผ้าห่มนอน