เถียงนา เปรียบได้กับ ศาลา เป็นสิ่งปลูกสร้างที่มีลักษณะเป็นโรงเรือนโถง ที่มีพื้นที่ส่วนเว้นว่างรองรับกิจกรรมประเภทสาธารณะ บางครั้งหมายถึงที่พัก สามารถจำแนกได้ตามสถานที่ตั้งของศาลา เช่น ศาลาริมทาง ศาลาเกวียน ศาลาท่าน้ำ ศาลาบาตร ศาลาพักร้อน ศาลาวัด ศาลาการเปรียญ ศาลาราย ศาลากลางบ้าน ศาลาตั้งศพ
รูปแบบของเถียงนาและศาลา เป็นสิ่งปลูกสร้างชนิดแรกๆ ของคนที่เริ่มใช้ภูมิปัญญาในการสร้างสรรค์ที่พักอาศัยเพื่อป้องกันแดดและฝน
เถียงนา และ ศาลา ที่มีหลังคาและพื้นที่เว้นว่างภายใน เมื่อมีการขยายพื้นที่ มีการต่อเติม และมีการใช้ฝาผนังปิดกั้นเพื่อแบ่งพื้นที่การใช้งาน ทำให้คุณค่าความหมายของเถียงนาหรือศาลา เปลี่ยนแปลงไปเป็นเฮือนพักอาศัยแบบถวาร อย่างเรือนไม้จริงๆ