ไดโนเสาร์  มาจากภาษากรีก  คำว่า  ไดโน (Dinosaur) แปลว่า  น่ากลัว  และ  ซอรอส  หมายถึงสัตว์เลื้อยคลาน  เป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่บนพื้นดินและสูญสิ้นไปจากโลกนี้เมื่อหลายสิบล้านปีมาแล้ว  ปัจจุบันพบเพียงซากกระดูก  ไดโนเสาร์เป็นสัตว์ที่มีขนาดลำตัวตั้งแต่ขนาดใหญ่ยักษ์  น้ำหนักตัวมากกว่า  100  ตัน  สูงมากกว่า  100  ฟุต  ไปจนถึงขนาดเล็กกว่าแม่ไก่  มีทั้งที่เดินสี่ขา  เดินและวิ่งบนขาหลังสองข้าง  มีทั้งที่กินพีชและกินเนื้อเป็นอาหาร  ไดโนเสาร์พวกแรกปรากฏขึ้นบนโลกในตอนปลายของยุคไทรแอสสิก (Triassic) หรือเมื่อประมาณ  225  ล้านปีมาแล้ว  ซึ่งขณะนั้นทวีปต่าง ๆ ยังต่อเป็นพื้นเดียวกันอยู่  ไดโนเสาร์กระจัดกระจายอยู่ทั่วแผ่นดินในโลก  มีวิวัฒนาการตลอดระยะเวลาอันยาวนานถึง  160  ล้านปี  และสูญพันธุ์หมดในปลายยุคครีเตเชียส (Cretaceous) หรือเมื่อ  65  ล้านปีที่แล้ว  ในขณะที่ต้นตระกูลของมนุษย์เพิ่งปรากฏในโลกเมื่อ  5  ล้านปีที่ผ่านมา

นักโบราณชีววิทยาแบ่งไดโนเสาร์ออกเป็น  2  กลุ่มใหญ่  โดยใช้ความแตกต่างของกระดูกเชิงกราน

พวกชอริสเชียน (Saurischians)  เป็นพวกที่มีกระดูกเชิงกรานเป็นแบบสัตว์เลื้อยคลาน  คือ  กระดูกพิวบิสและอิสเชียมแยกออกจากกันเป็นมุมกว้าง

พวกออรินิธิสเชียน (Ornithiscians)  เป็นพวกที่มีกระดูกเชิงกรานเป็นแบบนก  คือ  กระดูกพิวบิสและอิสเชียมทั้งสองชี้ไปทางด้านหลัง