อดีตเรามีการสื่อสารกันผ่านการพูด รวมถึงการใช้ภาษากายเมื่อพบเจอกัน แต่ปัจจุบันในโลกดิจิทัลทุกวันนี้เราสื่อสารกันผ่านตัวหนังสือเป็นหลักในรูปแบบของการสื่อสารเสมือนจริง ซึ่งบางครั้งอาจทำให้เกิดความเข้าใจคลาดเคลื่อนในสิ่งที่เราต้องการจะสื่อสารออกไปและยากต่อการที่จะพลิกสถานการณ์กลับคืนมา เนื่องจากตัวอักษรไม่สามารถที่จะแสดงออกถึงความรู้สึก อารมณ์ หรือน้ำเสียงของผู้ส่งหรือผู้รับในขณะนั้นได้
ตัวอย่างง่ายๆ ของการเปรียบเทียบภาษากายดั้งเดิมและภาษากายดิจิทัลทำให้เราเข้าใจว่าภาษากายดั้งเดิมถูกแปลเป็นภาษากายดิจิทัลอย่างไร
- ภาษากายดั้งเดิม : ส่งรอยยิ้ม
ภาษากายดิจิทัล : ใช้เครื่องหมายอิโมจิรอยยิ้ม
- ภาษากายดั้งเดิม : พยักหน้าเห็นด้วย
ภาษากายดิจิทัล : ใช้ข้อความเช่น เห็นด้วยกับสิ่งที่พูด หรือใช้อิโมจิรูปยกนิ้วโป้ง
การใช้ชุดคำถามคิดก่อนพิมพ์อาจเป็นอีกตัวช่วยที่ทำให้ข้อความที่ถูกส่งไปไม่เกิดความสับสน กำกวม หรืออีกวิธีคือการปรับเปลี่ยนวิธีการสื่อสารไปใช้ช่องทางอื่น เช่น การสนทนาทางโทรศัพท์แทน
ยังมีภาษากายดิจิทัลอีกมากมายที่แทรกซึมอยู่ในโลกดิจิทัลที่เราควรจะรู้เพื่อที่ให้เราสามารถสร้างความสัมพันธ์รูปแบบใหม่ที่เปลี่ยนไปจากเดิมให้ดีขึ้น
หากสนใจหนังสือเล่มนี้ ตรวจสอบสถานะ